Powiększenie hodowli

W hodowli częściej lub rzadziej zdarzają się problemy przy inkubacj jaj ślimaków, lub też po wylęgu. Jajeczka ślimaków psują się, pękają, nic się z nich nie wylęga lub też procent śmiertelności młodych jest wysoki. Postaram się scharakteryzować krótko kilka najpopularniejszych problemów.

ISTNIEJĄ TRZY PREFEROWANE METODY INKUBACJI JAJECZEK ŚLIMAKÓW:

ZOSTAWIENIE ZŁOŻONYCH JAJ W POJEMNIKU WRAZ Z RODZICAMI

Zaletą tej metody są stałe warunki bytowania jajeczek (o ile zapewnimy takie w pojemniku z dorosłymi). Teoretycznie daje ona największe prawdopodobieństwo uzyskania wysokiego współczynnika klucia. Do wad należy zaliczyć możliwość mechanicznego uszkodzenia jaj przez dorosłe osobniki (np. podczas kopania), zjedzenia jaj, ich przegrzania bądź przelania.


 

PRZEŁOŻENIE JAJ DO OSOBNEGO POJEMNIKA Z PODŁOŻEM

W ten sposób możemy uchronić jajeczka ślimwków przed uszkodzeniem przez większe osobniki, ale również uszkodzić je samemu. Osoby niewprawne powinny w tym celu zaopatrzyć się w łyżeczkę. Najlepiej plastikową jednorazówkę. Przeniesienie jaj daje nam możliwość lepszej kontroli nad warunkami w małym pojemniczku oraz szybkiej reakcji w razie klucia młodych. Jaja można przysypać niewielką ilością podłoża lub też umieścić na jego powierzchni. Jest to ryzykowne; grozi zapleśnieniem bądź przesuszeniem jaj. Chcąc inkubować jajeczka ślimaków na powierzni, należy bardzo dobrze kontrolować wilgotność panującą w pojemniku. Ta metoda ma więcej zalet przy większych, niż przy mniejszych jajkach, np. u rodzaju Archachatina.